กลับสู่ความเป็นธรรมชาติ

กลับสู่ความเป็นธรรมชาติ

 


                   เมื่อเกิดความตึงเครียดหรือไม่มีความสุข  นั่นคือสัญญาณแสดงว่าเราได้ออกห่างจากความเป็นตัวเราไปมากแล้ว  ยิ่งรู้สึกเคร่งเครียดและถูกบีบคั้นมากเพียงใด  ยิ่งแสดงว่าเราได้ห่างไกลจากความเป็นธรรมชาติของตัวเรามากเพียงนั้น


                    เรารักเขาและอยากอยู่ใกล้เขา  แต่เราพยายามตัดใจไม่ให้ความรักเกิดขึ้นในหัวใจ  หรือบางทีก็พยายามที่จะอยู่ห่างไกลเพื่อไม่ให้ใครรู้ความลับในหัวใจ  ความทุกข์ ความบีบคั้นและความวิตกกังวลย่อมเกิดขึ้นอย่างมากมาย  เพราะการพยายามตะเกียกตะกายหลีกหนีธรรมชาติที่แท้จริงอันเกิดขึ้นในหัวใจของตัวเอง


                    เมื่อเกิดความรักอันแท้จริงขึ้นในหัวใจของหนุ่มสาวหรือชายหญิง  ก็จงยอมรับความจริงและกล้าสารภาพกับหัวใจน้อยๆคู่ยากของเรา อย่างบริสุทธิ์ใจและไร้เดียงสา


                    ไม่ต้องกลบเกลื่อนหรือไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รักหรือไม่ใส่ใจ ให้หัวใจอันใสซื่อดวงนี้ต้องสับสน   ควรภูมิใจมากกว่าที่เพิ่งค้นพบว่าตัวเรานี้ก็ยังมีธรรมชาติแห่งความเป็นคน  ที่หัวใจของเราสามารถที่จะมีความรักและความอ่อนโยน อันเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของความเป็นมนุษย์ที่กำลังพัฒนาไปสู่ความดีงาม


                  หากเป็นบุรุษ  เมื่อสำรวจตรวจตราหัวใจของตัวเองและมั่นใจแล้วว่า เรามีความรักอันแท้จริง มิได้แฝงไว้ซึ่งเล่ห์เหลี่ยมหรือกลลวง  ก็จงกล้าหาญในการที่จะแสดงออกซึ่งความรัก


                 หากเป็นสตรี  ก็จงอดทนสงวนตนสงวนท่าทีไว้อย่าเผยตัวอย่างง่ายดาย  เพราะผู้ชายทั้งหลายเป็นโรคประหลาดชนิดหนึ่งซึ่งตัวเขาเองก็ไม่ค่อยเข้าใจ คือไม่ค่อยเห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนได้มาโดยง่าย  เราเป็นสตรีจึงต้องมีหลักการที่ต่างจากผู้ชาย  โดยจำต้องสงวนท่าทีไว้จนกว่าเขาจะมีความกล้าหาญสารภาพความในใจของเขาออกมาให้ประจักษ์แก่สายตา


                แต่ไม่ว่าจะเป็นสตรีหรือบุรุษ  ต่างก็มีความเป็นมนุษย์ มีเลือดเนื้อ มีหัวใจที่ต้องการความรักความเข้าใจด้วยกันทั้งนั้น   ด้วยเหตุนี้เราจึงควรสัตย์ซื่อต่อหัวใจตัวเองไว้เสมอ


                  เมื่อรักก็ยอมรับความจริงกับตัวเองว่าขณะนี้มีความรัก  แม้ว่าสภาพเหตุการณ์ของบางบุคคลอาจไม่อำนวยที่จะแสดงออกซึ่งความรักในเวลานี้  แต่สำหรับภายในหัวใจของเราแล้วขึ้นชื่อว่าความรักย่อมเป็นสิ่งดี  เราจึงไม่อาจปฏิเสธและสามารถสารภาพรักได้ทุกวันเวลา


                 หากเราเป็นหัวหน้าครอบครัว ที่แบกภาระไว้สองบ่าอย่างหนักหน่วง  เราจงกล้าที่จะไว้วางใจต่อศรีภรรยาคู่ยากของเรา และกล้าบอกกับเธอให้รับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงว่าเราเริ่มท้อ บางทีภรรยาผู้แสนบอบบางและดูอ่อนแอในสายตาของเราตลอดมา  เธออาจมีความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญขึ้นมาและเป็นกำลังใจให้แก่เราในยามคับขันก็ได้


                 หากเราเป็นภรรยา ที่รับผิดชอบภาระครอบครัวอย่างเต็มที่ตลอดมาไม่เคยหวั่นไหว  ถ้าวันนี้เรารู้สึกแทบจะทนไม่ค่อยได้ หรือเริ่มหมดกำลังใจ  เมื่อมีบรรยากาศที่ดีและเขากำลังอยู่ในอารมณ์ที่สบายใจ  จงกล้าที่จะบอกเขาตามตรงอย่ามัวแต่คิดมากหรือเก็บไว้  บางทีความไม่ละเอียดอ่อนของผู้ชายที่มักคิดว่าไม่เป็นไร  จะทำให้เขาเริ่มได้สติและคิดได้ เกิดแรงบันดาลใจครั้งยิ่งใหญ่ที่จะปรับปรุงตัวในบางสิ่งและนำพาครอบครัวไปสู่ความผาสุกรุ่งเรืองยิ่งกว่าเดิม


                จงรู้จักนำหัวใจของเรากลับคืนสู่ความเป็นธรรมชาติเสียแต่วันนี้  อย่าให้มารยาททางสังคมหรือเกียรติศักดิ์ศรีอันจอมปลอมมากดทับชีวิตของเราได้ อย่าปล่อยให้ผู้คนที่ไร้คุณธรรมและไร้น้ำใจมาบั่นทอนหรือทำลายความดีงามของเรา


               เมื่อเราเป็นคนมีน้ำใจเมตตาเสียสละความสุขส่วนตน และพยายามรักษาน้ำใจต่อผู้คนมาจนเป็นนิสัย  หากพบว่าบางคนนั้นเขาเห็นแก่ตัวหรือเห็นแก่ความสุขและประโยชน์ของตัวเองมากเกินไป  จงกล้าหาญที่จะสลัดภาระความหนักหน่วงนั้นออกไป  ก่อนที่เราจะพลอยจมลงสู่ทะเลตกต่ำลงไปอย่างไร้ความลังเล


             เป็นคนดีมีน้ำใจให้ผู้อื่นเพียงอย่างเดียวยังไม่เป็นการปลอดภัยนัก  ต้องมีปัญญาและมีหลักในการมีน้ำใจและการเกี่ยวข้องเกื้อกูลต่อผู้คนทั้งหลาย มีเมตตาแล้วยังต้องมีปัญญาความแยบคายประดับไว้ในหัวใจ  การเกี่ยวข้องกับผู้คนอันมากมายจึงจะเกิดกุศลอย่างแท้จริง


           ขอจงจำไว้ว่าเมื่อใดเกิดความทุกข์ ความบีบคั้นในการเกี่ยวข้องกับคนอื่น  นั่นแสดงว่ามีสัญญาณเตือนจาก "ภายใน"ว่าเรากำลังห่างไกลจากความเป็นธรรมชาติ  ความทุกข์ที่เกิดขึ้นย่อมเป็นสิ่งแสดงว่าเรากำลังแยกตัวจากธรรมชาติ  เรากำลังสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง


          เพียงเราหวนคืนสู่ความเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ  ความสุขและความร่มเย็นก็บังเกิดขึ้นในหัวใจของเราแล้ว  เพราะความเป็นธรรมชาตินั่นเองคือตัวตนที่แท้จริงของเรา

 

                                                                          คุรุอตีศะ
                                                                 ๑๙  สิงหาคม  ๒๕๕๗