อยู่เพื่อตัวเอง

อยู่เพื่อตัวเอง

 


               มักได้ยินแต่การพร่ำสอนให้ผู้คน “จงอย่าเห็นแก่ตัว  จงเสียสละเพื่อผู้อื่น”  แต่แม้จะได้รับการพร่ำสอนให้ “เสียสละ”มากมายเพียงใด  แต่ในความเป็นจริงแล้ว กลับมีน้อยคนนักที่จะเสียสละอะไรเพื่อใครได้


              อยากจะเปลี่ยนคำสอนเสียใหม่ว่า “จงมีชีวิตเพื่อตัวของเราเอง แล้วทำให้ตัวเองมีความสุขในชีวิต” บางทีคำสอนจะทำให้เกิดความขลังและศักดิ์สิทธิ์ มากกว่าคำสอนที่บอกให้เป็นคนเสียสละอย่างที่มักจะสอนกันมาก็อาจเป็นได้


             โดยพื้นฐานของจิตของคนเราทุกคน ไม่มีใครอยากเสียสละอะไรเพื่อใคร  มีแต่อยากให้คนทั้งหลายทั่วไปจงเสียสละเพื่อตัวข้าคนเดียวกันทั้งนั้น


            ต่อไปนี้ลองปฏิบัติใหม่ จงอย่าเสียสละสิ่งใดเพื่อใคร จงพากันมีชีวิตเพื่อตัวเองให้มากขึ้น  จงมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขให้มากขึ้นทุกวัน


           จงทำเพื่อตัวเองทุกวัน  อยู่เพื่อตัวเองอย่างแท้จริง  เพราะนั่นคือวิถีแห่งธรรมชาติ  จงดูแลตัวเอง  ทำให้ตัวเองมีความสุข สดชื่น  เบิกบาน  ไม่ต้องคิดว่าเสียสละเพื่อใคร


          เมื่อได้อยู่เพื่อตัวเองอย่างเต็มที่  จะเกิดความแปลกประหลาดใจขึ้นมาว่าเมื่อตัวเรามีความสุข  เราจะมีความสามารถช่วยให้คนอื่นมีความสุขได้อย่างเป็นธรรมชาติ  โดยไม่ต้องรู้สึกว่ามีการเสียสละใดๆ  แต่เราทำไปเพราะเรามีความสุขที่ได้ทำ ทำไปเพราะมีความสุขที่ได้เห็นคนอื่นมีความสุข

 
           การทำอะไรอย่างมีความสุข  ใครจะเรียกชื่อว่า “เสียสละ”ก็ได้  จะเรียกว่า “เห็นแก่ตัว” ก็ยังได้  ไม่มีปัญหาอะไรทั้งสิ้น  เพราะความสุขที่เกิดขึ้นในหัวใจไม่ขึ้นกับว่าใครจะมองว่าเป็นการเสียสละหรือเป็นการเห็นแก่ตัว


             ไหนๆก็พากันหน้าดำคร่ำเครียดบากบั่นพากเพียร “เสียสละ”กัน จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ หาความสุขได้แสนยากมามากแล้ว  ต่อไปนี้จงมารับเอาคำสอนใหม่อันแหวกแนว คือคำสอนว่า “จงอยู่เพื่อตัวเองและมีความสุขให้มากขึ้น” ลองดูกันดีกว่า


            จงมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองอย่างเต็มเปี่ยม ทุกสถานที่ ทุกนาที ทุกเวลา  แล้วสุดท้ายจึงค่อยมาสรุปว่า ใครกันหนอจะมีความเสียสละมากกว่ากัน

 

                                                              ดาบสนิรนาม
                                                       ๔  มิถุนายน  ๒๕๕๗