ชีวิตไม่อาจล้มเหลว

รายละเอียด

หมวด: LanDharma

ชีวิตไม่อาจล้มเหลว

                ข้าพเจ้าเคยได้สดับเสียงแห่งธรรมจากผู้รู้ที่เข้าใจโลกอย่างลึกซึ้ง  ตอนหนึ่งว่า....

                          ชีวิตไม่ใช่การหยุดนิ่งและคงที่อยู่ทุกวัน อย่างที่ผู้คนทั้งหลายเข้าใจ   แต่ชีวิตคือการเดินทาง  คือการเลื่อนไหล

                          ชีวิตคือการเดินไปสู่ดวงดาวอันสุดไกลแสนไกล  ชีวิตคือการที่มอบหัวใจให้กับทุกสรรพสิ่งและเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล

                          จงเบิกบานกับการเดินทาง  จงอย่ากังวลเกินไปกับจุดหมาย  ขอเพียงก้าวเดินทีละก้าวเรื่อยไป  โดยไร้ความวิตกกังวลใดต่อจุดหมายที่อยู่เบื้องหน้า

                           จุดมุ่งหมายนั้น  เป็นเพียงข้ออ้างเพื่อที่เราจะเดินทางไปอย่างไม่รู้จบ  แท้จริงแล้ว  หามีจุดมุ่งหมายใดๆ อยู่ในชีวิตไม่  ชีวิตเป็นเพียงการจาริกไป  จากสิ่งที่มีอยู่  ไปสู่สิ่งที่ไร้  ชีวิตคือการจาริกธุดงค์ไปจนกว่าจะถึงวันที่ลมหายใจสุดท้ายจะย่างกรายเข้ามาเยือน

                             การเข้าใจถึงสิ่งนี้ ย่อมก่อให้เกิดความเข้าใจและอิสรภาพอันยิ่งใหญ่  ความวิตกกังวลและความทุกข์ใจทั้งมวลจะสิ้นสุดลง  ความหม่นหมองฟุ้งซ่านจะสูญสลายหายไป  ทุกเรื่องราวจะมลายไปสิ้น

                             ด้วยเหตุที่ใจเมื่อปราศจากความมุ่งหมาย  ความล้มเหลวใดๆก็ไม่มีทางจะเกิดขึ้นได้  ความล้มเหลวเป็นเพียงความคิด  อันเกิดจากจิตที่ยังมีความเชื่อว่าชีวิตนี้ยังต้องมีจุดมุ่งหมายอยู่

                              ผู้รู้แจ้งไม่อาจล้มเหลวได้  เพราะปราศจากจุดมุ่งหมาย  ไม่รู้สึกผิดหวัง  ด้วยไม่คาดหวังในสิ่งใด   ถ้าหากมีบางสิ่งเกิดขึ้นมา  ก็เป็นสิ่งดี  หากไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นแต่อย่างใด  ก็ดี  ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาล้วนดีทั้งนั้น  ทั้งสุขและทุกข์  ทั้งดีและร้ายที่เข้ามาเยือนชีวิตในแต่ละวัน  ล้วนเป็นสิ่งมีค่าสำหรับเรา

                             จงใช้ชีวิตทุกขณะอย่างเต็มเปี่ยม  มันมิใช่วิธีการเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายใดๆ  ไม่มีแม้กระทั่งจุดมุ่งหมายว่าต้องบรรลุธรรมหรือหมดกิเลส   แต่คือการมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ไปทุกขณะ ด้วยการรู้ตื่น เบิกบาน โดยไร้จุดมุ่งหมายใดๆและไร้การกำหนดหมายต่อสรรพสิ่ง

                               ทว่าในตอนเริ่มแรกคงจะเป็นการยากที่จะปฏิบัติ  ผู้รู้ทั้งหลายจึงใช้อุบายและวิธีการอันหลากหลายเพื่อมอบตุ๊กตาสำหรับเด็กคือจุดมุ่งหมายอันเทียมๆให้แก่ผู้ที่กำลังแสวงหาไปพลางก่อน

                             วิธีปฏิบัติทั้งปวงที่มีอยู่ในโลกนั้น  เป็นเพียงของเล่นเทียมๆที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้เด็กน้อยได้เกิดพัฒนาการและเติบโตทางจิตวิญญาณ  จนกระทั่งเลิกเล่นของเล่นและตุ๊กตาตัวโปรดไปเองในวันหนึ่ง

                              แต่เมื่อใดที่เธอเริ่มมีความสุขจากการเดินทาง  เมื่อนั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีจุดมุ่งหมายใดๆให้เป็นภาระแก่หัวใจของเธออีก

                              เมื่อนั้นเธอจะไม่ถามถึงความหมายของชีวิต

                             การที่จะพากเพียรพยายามเพื่อจะให้บรรลุถึงสิ่งหนึ่งสิ่งใดย่อมไม่มีความหมายสำหรับเธออีกแล้ว  เพราะชีวิตคือความหมายในตัวมันเอง  ชีวิตคือจุดมุ่งหมายที่สมบูรณ์แล้วในตัวเองตลอดมา

                            ชีวิตที่กำลังดำเนินไปภายใต้ดวงอาทิตย์นี้และพื้นหล้า  จึงไม่มีคำว่าล้มเหลวอีกต่อไป

                                                                         ดาบสนิรนาม

                                                                  ๒๙  พฤษภาคม  ๒๕๕๗