ปรารภธรรม:ใบไม้ที่ร่วงหล่น
- รายละเอียด
- หมวด: คติธรรม/ปรารภธรรม
ใบไม้ที่ร่วงหล่น
ลมกระโชกแรงเปลี่ยนผ่านฤดูหนาวเพื่อย่างก้าวเข้าสู่ฤดูร้อน ใบไม้ร่วงหล่นลงมากวาดเท่าใดก็ไม่หมด กวาดไปข้างหน้าได้เพียงหนึ่งวา เมื่อมองย้อนหลังกลับมา ใบไม้ก็ร่วงหล่นลงมาเรี่ยรายเต็มพื้นดินอยู่ตามเดิมอีกแล้ว
ใบเหลืองและใบแก่ร่วงหล่นจากลำต้นใบแล้วใบเล่า เหมือนเป็นการกล่าวอำลา ว่าบัดนี้จักต้องถึงกาลเวลาที่ใบไม้จักต้องจากต้นไม้ไปแล้ว เพื่อเตรียมการให้ต้นไม้เหลือแต่ใบที่จำเป็นจริงๆในการเตรียมพร้อมและเผชิญกับความโหดร้ายของฤดูร้อนที่กำลังย่างใกล้เข้ามา
ชีวิตบางครั้งก็ต้องยอมสละบางสิ่งเพื่อการเผชิญความจริงอย่างเด็ดเดี่ยว ดุจเดียวกับการสลัดใบจากลำต้น สิ่งใดที่ทำให้ต้องพะวักพะวน ห่วงหน้าพะวงหลังมากเกินไปก็จำต้องตัดสินใจสละทิ้ง ไม่ต้องการปริมาณแต่ต้องการประสิทธิภาพในการเผชิญกับการต่อสู้อย่างแท้จริง นั่นคือความกล้าหาญในการผจญภัยต่อทุกสิ่งที่ชีวิตจะได้เผชิญด้วยความมั่นใจ
เมื่อถึงเวลาชีวิตก็ต้องยอมให้ใบไม้ที่แก่และแห้งกรอบร่วงให้หมด เหลือไว้แต่ใบที่เขียวสดและอาจหาญเข้มแข็งในการรับมือกับฤดูร้อนที่จะมาถึง เปรียบเหมือนการที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าบางคราวจำต้องตัดใจทิ้งคนที่อ่อนแอที่คอยถ่วงรั้งและดื้อดึง เพื่อความคล่องตัวและเผชิญกับภัยอันตรายที่รออยู่ข้างหน้าที่ใกล้จะมาถึง ชีวิตจึงจะก้าวผ่านอุปสรรคทั้งปวง
สิ่งสำคัญที่สุดที่จะต้องรักษาไว้คือต้นไม้ หาใช่ใบไม้แม้จะมีมากมายแต่ไม่นานก็ร่วงหล่น คุณธรรมภายใจอันเปี่ยมด้วยคุณชาติแห่งความเป็นคน คือต้นไม้แต่ละต้นจะต้องยืนหยัดและรักษาชีวิตไว้เพื่อให้ผ่านไปให้ได้ในทุกฤดูกาล
อย่าสาละวนกับสิ่งอันเป็นเปลือกนอกคือใบไม้ในชีวิตจนเกินไปนัก จงรู้จักสลัดใบอย่างปราศจากความลังเลสงสัยเมื่อถึงเวลาร่วงหล่นของใบไม้ แต่ต้นไม้ต้นนี้ยังต้องยืนต้นและยืนหยัดอยู่ต่อไป แม้ใบจะร่วงหล่นมากมายสักเพียงใด แต่ยังคงยืนต้นอย่างองอาจและสง่างาม
บางครั้งชีวิตก็ต้องกล้าสละในสิ่งที่ไม่จำเป็นเสียบ้าง จงอย่าพยายามจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่ยอมสละหรือยอมเสียสิ่งใดเอาเสียเลย เหลือไว้แต่สิ่งที่สำคัญในการที่ก้าวเดินต่อไป ปัญหาอันมากมายจะได้แก้ตกและพบทางออก เมื่อกล้าที่จะเป็นต้นไม้สลัดใบในยามจำเป็นที่ต้องกระทำ
ชีวิตจะได้มีความโปร่งเบาและเกิดเชาวน์ปัญญาแววไวขึ้น สิ่งใหม่ๆและความดีงามจะได้ไหลหลั่งเข้ามาสู่ชีวิต ปัญหาทั้งปวงที่รู้สึกว่ามีอยู่มากมายจะได้คลี่คลายในเร็ววัน
คุรุอตีศะ
๓๑ มกราคม ๒๕๕๘
