ปรารภธรรม:รักไม่ต้องการจุดหมาย
- รายละเอียด
- หมวด: คติธรรม/ปรารภธรรม
รักไม่ต้องการจุดหมาย
ความรักไม่ต้องการข้อสรุปใดๆ ความรักที่แท้จริงไม่ต้องอาศัยจุดมุ่งหมาย และก็เพราะการปราศจากข้อสรุปและปราศจากจุดมุ่งหมายนั่นเอง ความรักจึงดำรงอยู่และผลิบานอยู่ในใจอย่างงดงามไม่มีการร้างลาและจืดจาง
การที่ชีวิตยังหาข้อสรุปที่ลงตัวยังไม่ได้ ทำให้ความรักระหว่างพระเอกกับนางเอกยังคงมีเสน่ห์และทำให้นวนิยายหรือละครน่าติดตามเรื่อยไป แต่พอความรักของคนทั้งสองถึงบทสรุปในวันใด นวนิยายหรือละครเรื่องนั้นก็ถึงกาลอวสาน ไม่มีสิ่งใดให้น่าชมน่าติดตามอีก
การอวสานของนวนิยายหรือละคร มักเป็นการอวสานของความรักที่เคยสูงส่งในใจของคนทั้งสองไปพร้อมด้วย จินตนาการที่งดงามตลอดทั้งเรื่องได้หมดไปเมื่อความรักของคนทั้งสองสมหวัง เพราะความรักจะเบ่งบานอยู่ได้ตราบเท่าไม่มีการครอบครองสิ่งใดที่เด็ดขาด
ต่อจากนั้นก็คือการสร้างครอบครัว เลี้ยงลูก ทะเลาะเบาะแว้งกัน ซึ่งนักประพันธ์ไม่อาจแต่งเรื่องให้เกิดการฝันหวานได้อีกต่อไป พระเอกและนางเอกที่เคยรักกันดูดดื่มแทบขาดใจ หลังจากนั้นก็ดำเนินเรื่องตามชีวิตจริงว่าบัดนี้เขาและเธอกำลังทะเลาะกันเหมือนยักษ์มาร
ความรักที่แท้จริงจึงไม่ต้องการข้อสรุป ความรักอันแท้จริงจึงไม่ใช่ความสมหวังแล้วแต่งงานกันเพียงแค่นั้น การแต่งงานเป็นเพียงผลจากการสามารถเอาชนะคนอื่นได้แล้วต่างสมัครใจที่จะเป็นสมบัติของกันและกัน ผลจากการที่ชายและหญิงมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันก็เกิดมีลูก จึงจำเป็นต้องสะสมทรัพย์สมบัติและสร้างฐานะเพื่อความมั่นคงของครอบครัว
นวนิยายและครแทบทุกเรื่อง จึงไม่เคยมีนักประพันธ์คนใดสนใจดำเนินเรื่องมาถึงตรงนี้อีก เพราะเหตุที่ความรักที่เคยงดงามของพระเอกและนางเอกก่อนที่จะมาสมหวังอยู่ด้วยกันนั้น ตอนนี้ได้เริ่มจางหายไปจากใจของคนทั้งสองเสียแล้ว จากหัวใจที่มีความรักอันงดงามและเบ่งบาน ได้เริ่มแคระแกร็นและเหี่ยวเฉา เพราะความรักได้กลายเป็นเกมการเมือง
ความทุกข์ยากในการสร้างฐานะสร้างครอบครัวและสะสมทรัพย์ ทำให้จิตใจเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดและหยาบกระด้างโดยที่ทั้งสองไม่ทันรู้ตัว ในที่สุดคนทั้งสองก็จำต้องร่ำลาบทพระเอกและนางเอกที่เคยแสดงร่วมกันมา กลายเป็นผู้สวมบทผู้ร้ายและนางมารร้ายไป
การแต่งงานมีครอบครัว จึงเป็นการใช้ชีวิตที่สวนทางกับความรักที่งดงามและหัวใจที่ไร้เดียงสา การปฏิบัติธรรมในฐานะฆราวาส ท่านจึงเปรียบเหมือนการเดินบนทางเกวียนที่ต้องเผชิญกับการจมโคลนและติดหล่มตลอดเวลา ต้องเดินอย่างยากเย็นแสนเข็ญ ระมัดระวังและต้องใช้สติปัญญาอย่างมากในการก้าวไปแต่ละก้าวบนเส้นทาง
เมื่อรู้ว่าการเข้าถึงความรักอันงดงาม ไม่ใช่ต้องอาศัยความสมหวังแบบชีวิตรักในทางโลก ผู้เป็นบัณฑิตจึงเลือกชีวิตการประพฤติพรหมจรรย์ในการดำเนินชีวิตไปสู่การรู้แจ้ง การออกบวชจึงได้รับการเคารพและยกย่องไม่ว่าจะเป็นในลัทธิศาสนาใดตลอดมา เพราะว่าการออกบวชประพฤติพรหมจรรย์ ย่อมเปรียบเสมือนคนเดินทางที่ไม่ต้องแบกสัมภาระและเดินตัวเปล่าอย่างเบาสบายไปบนหนทางลาดยาง ย่อมทำให้เดินถึงเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว
แต่ด้วยพระเมตตาและพระกรุณาอันยิ่งใหญ่ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่พระองค์ทรงเกิดมาเป็นมหาบุรุษผู้มีพระทัยอันยิ่งใหญ่มุ่งช่วยเหลือเกื้อกูลต่อสัตว์โลก จึงทรงแสดงธรรมโปรดเวไนยสัตว์เสมอหน้ากัน ทั้งบรรพชิตทั้งฆราวาส ทั้งหญิงและชาย โดยให้หมั่นตระหนักรู้ถึงความยิ่งใหญ่แห่งความรัก ที่ผู้คนทั้งหลายสามารถจะค้นพบได้ในตัวเอง
ความรักอันแท้จริงนี้ไม่ต้องการข้อสรุป ความรักนี้ไม่ต้องการจุดมุ่งหมาย ความรักนี้อยู่เหนือกว่าความเป็นหญิงหรือเป็นชาย ความรักเช่นนี้เราเคยรู้จักมาบ้างแล้วตอนยังเป็นเด็กแต่ยังไม่ได้รับการเจียระไน การเจริญสติสมาธิภาวนาคือหนทางแห่งการเข้าถึงความรักนี้
เมื่อใจว่าง ใจสงบ ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ในกาลใด ในกาลนั้น ความรักนี้จะเผยตัวออกมาพร้อมกับใจที่ไร้เดียงสา และจะสถิตอยู่ท่ามกลางหัวใจดวงนี้ไม่มีวันหายไปอีกเลย
คุรุอตีศะ
๒๙ มกราคม ๒๕๕๘
